maniery, co świadczyło niezbicie, Ŝe Alli dobrze ją wychowała.
Jednym z powodów wyjątkowo dobrej pensji Alli było to, Ŝe Mark wiedział o jej wydatkach związanych z wychowaniem siostry. - Będę w studiu, daj mi znać w razie potrzeby - powiedział sięgając po kapelusz. - Masz numer mojej komórki, prawda? - Zapomniałeś, Ŝe mam dzisiaj wykład? Wyciągnął z kieszeni kluczyki do samochodu. - Nie, nie zapomniałem. Przyjdę na obiad. Pani Sanders będzie tu około południa. Powiedz jej, Ŝe mam ochotę na kurczaka pieczonego z ziemniakami w sosie. To najlepiej jej się udaje. - Powiem, oczywiście. Mark spojrzał na Erikę i pogładził ją po policzku, co wywołało salwę śmiechu małej. - Cześć, dziewuszko - powiedział. Po czym spojrzał na Alli i odrzucił natrętną myśl o tym, jak bardzo chciał ją pocałować na poŜegnanie. - Do zobaczenia - rzekł i skierował się do drzwi. - Porozmawiamy, jak wrócisz? - zapytała. Obejrzał się od progu. - Tak, jak wrócę. - Jesteś nową niańką? Alli uśmiechnęła się do starszej kobiety, która punkt dwunasta pojawiła się na ranczu. Erika zjadła juŜ obiad i spała teraz. Alli postanowiła uprać rzeczy dziecka. Siedziała w kuchni przeglądając ubranka i dotrzymując tym samym towarzystwa starszej kobiecie. - Tak, tymczasowo. Jestem asystentką zarządzania Marka. Potrzebował kogoś do dziecka, a ja się zgodziłam. Kobieta skinęła głową, obtaczając kurczaka mąką. - To dobrze. Ktoś powinien pomóc temu chłopcu. Alli uniosła brwi, pamiętając, co Mark jej powiedział. - Pani nie mogłaby - rzekła. - Nie. - Kobieta potrząsnęła głową. - Mam waŜniejsze powody niŜ te, jakie podałam Markowi. Kiedy przyniósł to dziecko do domu, widziałam, Ŝe był cały spięty. Powiedziałam, Ŝe mu pomogę, zaufał mi i w jednej chwili przestał się małą interesować, nie zauwaŜał jej. Ale ja wiedziałam, co jest grane. - A co było grane? - Musiało potrwać, zanim zbliŜył się do dziewczynki. Miłość wymaga czasu. Kobieta zajrzała do garnka, który stał na płycie kuchennej. Poza kurczakiem, którego Mark sobie zaŜyczył, postanowiła ugotować zupę jarzynową. Obejrzała się na Alli. - Erika była cudowną dziewczynką - zaczęła. - Ale jak kaŜde dziecko była uparta i ciągle płakała. Mark nie wiedział, co począć, nie umiał nawet jej przewinąć. Nauczyłam go podstawowych rzeczy i powiedziałam, Ŝe z resztą sam sobie poradzi. I tak się stało. - Od dawna zna pani Marka? - zapytała Alli. - MoŜna powiedzieć, Ŝe od zawsze. Zaczęłam u nich pracować, gdy zmarł mu ojciec, niedługo potem matka. Mark miał siedem lat, Matt pięć. Straszny los. Caroline Hartman była wspaniałą kobietą i do dziś nie wiem, co ona widziała w Nathanielu. Facet zimny, bez serca. Jedyne, na czym mu zaleŜało, to ta jego ziemia z naftą w środku. Nigdy nie okazywał uczuć, bo jego zdaniem uczucie to przejaw słabości, i karał swoich synów, jak odwaŜyli się publicznie okazać tę słabość. Pamiętam, Ŝe Mark i Matt po śmierci matki często szli spać na głodniaka. - Kobieta podeszła do stołu, przy którym siedziała Alli. - Matta karał najczęściej, bo był podobny do matki... Mark nauczył się kręcić i starał się nie naraŜać staremu. Nie ma chyba na świecie